️وحید امیری
بوشهر ۲۴: در دامنه کوههای سنگی و در کنار آبهای زلال و نیلگون خلیج فارس، شهری آرام اما سرشار از روایتهای کهن آرمیده است؛ بندر تاریخی سیراف. شهری که نامش با شکوه تجارت دریایی، فرهنگ، تمدن و رازهای نهفته در اعماق خاک و دریا گره خورده است. سیراف نهتنها یادگاری از گذشتههای باشکوه ایران، بلکه آیینهای از زندگی مردم جنوب و پیوند جاودان آنان با دریاست.
پیشینهای درخشان در دل تاریخ
سیراف یکی از کهنترین بنادر ایران است. رونق این کهن بندر به دوران ساسانیان بازمیگردد، زمانی که شاهراههای بازرگانی شرق و غرب از این نقطه میگذشتند. با آغاز دوران اسلامی، این بندر به اوج شکوفایی خود رسید و در قرون سوم و چهارم هجری قمری، به یکی از مهمترین مراکز تجاری خلیج فارس و جهان اسلام تبدیل شد.
در آن دوران، کالاهایی چون ابریشم از چین، ادویه از هند، عاج از آفریقا، پارچه از یمن و مروارید از همین آبهای خلیجفارس و از طریق بندر سیراف به سراسر جهان صادر میشد. این شهر بندری دروازهای میان شرق و غرب بود؛ جایی که بازرگانان از هند، چین، آفریقا و … در آن گرد هم میآمدند و کاروانهایی بزرگ از آن به شهرهای داخلی ایران رهسپار میشدند.
سیراف در آن زمان شهری پرجمعیت و آباد بود. مورخان از وجود خانههایی چندطبقه، بازارهای پررونق، انبارهای عظیم کالا و مساجد باشکوه در این بندر یاد کردهاند. گفته میشود جمعیت سیراف در دوران طلایی خود به بیش از سیصد هزار نفر میرسید، رقمی که برای شهری بندری در هزار سال پیش، شگفتانگیز است.
اما این شکوه چندان پایدار نماند. در قرن چهارم هجری قمری، زمینلرزهای مهیب بخش بزرگی از بندر را ویران کرد. بسیاری از محلهها به زیر خاک و آب فرو رفتند و از آن پس، سیراف هرگز نتوانست رونق گذشته را بازیابد. با این حال، بقایای معماری و آثار بهجامانده از آن دوران هنوز گواهی زنده بر شکوه تمدنی سیراف هستند.
سیمای طبیعی در کنار دریایی نیلگون و آرام واقع شده است؛ جایی که موجها نرم بر ساحل مینشینند و نسیم دریا بوی نمک و زندگی را در فضا میپراکند. غروبهای سیراف از زیباترین لحظات خلیج فارساند؛ زمانی که خورشید آرامآرام در افق آب فرو میرود و رنگ نارنجی و بنفش آسمان، تصویری خیالانگیز بر سطح دریا میکشد.
در این بندر، هنوز هم میتوان لنجهای چوبی سنتی را دید که نسل به نسل ساخته شدهاند و مردان بومی با همان سبک کهن، دل به دریا میزنند. ماهیگیری، غواصی و تجارت دریایی هنوز بخشی جداییناپذیر از زندگی مردم سیراف است. در سواحل اطراف، آبهای زلال خلیج فارس محل زندگی مرجانها، ماهیهای رنگارنگ، لاکپشتهای دریایی و گاه دلفینهای بازیگوش است که تماشایشان خاطرهای فراموشنشدنی میسازد.
آثار تاریخی و میراثفرهنگی
سیراف نهتنها از نظر طبیعی زیباست، بلکه گنجینهای ارزشمند از آثار تاریخی در دل خود دارد.
در میان مهمترین جاذبههای تاریخی این بندر میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
گورستان باستانی سیراف: دره لیر مجموعهای از قبرهای سنگی دستکند و صخرهای که در دل کوه تراشیده شدهاند. برخی از این قبور دارای اشکال و ابعاد متفاوتاند و هنوز رمز و رازهای بسیاری در خود نهفته دارند.
مسجد جامع سیراف: از کهنترین مساجد ایران و متعلق به قرون نخستین اسلامی است. این مسجد با معماری ساده و بیپیرایهاش، جلوهای از باور و هنر مردمان آن دوران را نشان میدهد.
خانههای پلکانی و کوچههای سنگی که بر دامنه کوه ساخته شدهاند و تا لبه صخرههای مشرف به دریا امتداد دارند؛ این معماری هوشمندانه نمونهای از سازگاری انسان با طبیعت در شرایط دشوار اقلیمی جنوب است.
چاهها، آبانبارها و غارهای دستکند تاریخی که نشاندهنده دانش مهندسی ایرانیان در مدیریت منابع آب و ساختوساز در مناطق خشک و کوهستانیاند.
در کنار این آثار، گمرک بنگسار، بقایای اسکلهها، برجهای نگهبانی و دیوارهای سنگی شهر نیز در برخی نقاط بندر قابل مشاهده است.
سیراف امروز؛ میراث زنده جنوب ایران
امروزه بندر سیراف بخشی از شهرستان کنگان در استان بوشهر است و با وجود سکوت و آرامشش، هنوز هم روح زندگی در آن جریان دارد. مردمان خونگرم و مهماننواز این منطقه، با لهجه شیرین جنوبی و فرهنگ اصیل خود، وارثان راستین تمدنی بزرگاند. گردشگران در سیراف میتوانند ترکیبی از تاریخ، طبیعت و فرهنگ بومی را در کنار هم تجربه کنند؛ از بازدید آثار باستانی و تفریح و نشاط در آبهای زلال ساحل این پهنه ارزشمند گرفته تا چشیدن طعم غذاهای دریایی تازه.
سیراف مقصدی است برای آنان که به دنبال آرامش در کنار دریا و کشف داستانهایی از گذشتهاند. هر قدم بر خاک این بندر، سفری است در زمان؛ از شکوه ساسانیان تا رونق اسلامی و از سکوت قرون میانه تا زندگی امروز.
سخن پایانی
سیراف را میتوان «مروارید خاموش خلیج فارس» نامید؛ شهری که هرچند بخشهایی از آن در دل خاک و آب پنهان شده، اما یاد و روحش همچنان زنده است. این بندر تاریخی یادآور شکوه دریانوردی ایرانیان و نقش درخشان آنان در پیوند تمدنهاست.
بازدید از سیراف، تنها دیدن یک مقصد گردشگری نیست؛ تجربه لمس تاریخ است — تاریخی که در صدای امواج، در غبار کوهها و در چشمان مردمان جنوب، هنوز زنده و جاری است.