شب چهارشنبهای که در تقویم خاطرات فرهنگی جنوب کشور ثبت خواهد شد، شب پایانی هیجانانگیزترین رویداد محلی بود؛ فینال مسابقه دومینو در اخند. 
این سفر، نه تنها شرکت در یک رقابت ورزشی، بلکه یک جشن فرهنگی تمامعیار بود که قلب تپندهٔ منطقه را به نمایش گذاشت.
با همراهی دوستان نازنینم، غلامرضا عوضنژاد، احسان کدخدایی و مجتبی زارع که واسطه حضورمان بود، به اخند راهی شدیم. مقصد ما محوطه شرکت آب معدنی «ریم رام» بود؛ جایی که مدیریت خلاقانه جاسم اشکن، مدیرعامل شرکت، این رویداد را رقم زده بود.
حضور در این مکان، خود یک شگفتی بود. در منطقه خشک و گرم عسلویه، مشاهدهٔ یک سرمایهگذاری عظیم ۲۵۰ میلیارد تومانی در صنعت آب معدنی، که روزانه ۳۵۰ تا ۴۰۰ هزار لیتر آب شیرین از چاه استخراج میکند، نمادی از امید و نوآوری در مواجهه با محدودیتهای محیطی است.
برنامه با استقبال گستردهٔ مردم آغاز شده بود. ورود ما با تأخیر همراه شد.
فضای برگزاری، کاملاً سنتی و اصیل بود؛ مردمی که بر روی زیرانداز و متکا نشسته بودند، حاکی از ریشهداری این رویداد در فرهنگ محلی بود.
پذیرایی نیز آینهای از سنتهای منطقه بود: چای و قهوهٔ دله در کنار شیرینیهای محلی چون لقیمات، هلیم، و نخود گرم. 
این در حالی بود که تجهیزات صوتی و تصویری مدرن، اجرای برنامهها را به شکلی حرفهای پشتیبانی میکرد. مجری پرانرژی برنامه شمس سپهریان ، که عمدتاً با زبان عربی برنامه را پیش میبرد، با احترام خاصی گاهی به فارسی نیز سخن میگفت که نشاندهندهٔ احترام میزبان به مهمانان غیربومی بود.
در این مسابقه، ۴۸ شرکتکننده برای کسب عنوان نهایی رقابت میکردند. آقای اشکن توضیح داد که دومینو در اخند به یک بازی سنتی و محلی تبدیل شده است و نسلها، از کودک تا پیر، شیفتهٔ آن هستند. این نشان میدهد که چگونه یک بازی مدرن، میتواند با بومیسازی هوشمندانه، به بخشی از هویت فرهنگی یک منطقه تبدیل شود.
فینال دومینو با برنامههای فرهنگی ارزشمندی همراه بود که بر اهمیت این رویداد به عنوان بستری برای نمایش استعدادها تأکید داشت.
شاعر جوانی به نام یوسف بردبار با اجرای غزلهای دلنشین عربی و فارسی، شور دیگری به محفل بخشید.
معرفی کتابی از یک جوان دیگر اخندی به نام یوسف جنگجو، نشان داد که این منطقه، مهد پرورش استعدادهای چندوجهی است.
توزیع برگههای قرعهکشی که جایزه هر برگهاش یک میلیون تومان بود و اهدای یک تنور نانپزی سنتی که سازنده اش «الملاحی» ساکن نخل تقی بود، بر حمایت از تولیدات و کسبوکارهای کوچک منطقه تأکید داشت.
در اوج هیجان برنامه، از من تقاضا شد شعری در وصف این محفل بنویسم و بخوانم. بداههگویی در آن شور و غوغا، تجربهای جدید بود:
چه غزل واره است دومینو
سبز چون حاره است دومینو
بازی هم دلی است دومینو
محفل عاقلی است دومینو
شعر و شور است و نور دومینو
می تراود سرور دومینو
مجلسی چنین به زیبایی
جاودانی به شوق و شیدایی
بانی اش مردی از تبار شعور
آفتابی است در شب دیجور
جاسم اشکن نماد احسان است
نازنینی که زاد ایران است
ریم رامی زده است در عسلو
بهتر از سیب و موز و آلبالو
برکت داده است او به اخند
همتش عالی و قشنگ و بلند
مهر دادار بد نگهدارش
مرحبا بر نگاه بیدارش
همچنین در اهمیت حفظ و ارتقای فرهنگ بومی و اهمیت فرهنگ در کنار توسعهٔ اقتصادی، صحبت کوتاهی نیز انجام دادم.
احسان کدخدایی نیز دوبیتی ارزشمندی سرودند که به زیبایی فضای مراسم افزود.
اخند امشب چو شمس آسمان است
به فضل جاسم اینجا چون جنان است
چو ریم رام و چو دومینو و شمسش
اخندی تا همیشه جاودان است
رقابت جذاب دومینو با اهدای جوایز ارزنده از ده میلیون تومان تا چهار میلیون به نفرات برتر به پایان رسید.
_ مقام اول : احمد نيك انديش _اخند
_ مقام دوم – محمد ماجدي _اخند
_مقام سوم: حسن جاسمى _بنود
_مقام چهارم: سالم عربزاده _ سهموجنوبی
این رویداد که نزدیک به ساعت ۱۲ شب به پایان رسید، نه تنها یک مسابقه دومینو بود، بلکه نمایشی باشکوه از میزبانی سخاوتمندانه، توانمندی اقتصادی منطقه در دل سختیها، و تعهد عمیق جامعهٔ اخند به حفظ شور و فرهنگ محلی بود. بر همت والای برگزارکنندگان و مردمان فهیم آن دیار باید درود فرست.
