ضمن گرامی داشت یاد و نام زنده یاد استاد میر مصطفی عالینسب و تبریک روز کار آفرینی و آموزش های فنی و حرفهای به کار آفرینان و صنعتگران و مربیان ، پرسنل تلاشگر و پیشکسوتان آموزش های مهارتی فنی و حرفهای در کشور ، نقش و رابطه کار آفرینی و آموزش ، بویژه آموزش های مهارتی برای رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال در کشور انکار ناپذیر و حائز اهمیت است.
سطح رفاه ، پیشرفت و توسعه در هر کشور را بر اساس سطح آموزش شهروندان آن مورد بررسی قرار می گیرد .
حلقه مفقوده اشتغال و کاهش بهرهوری در صنایع و تولیدات ، ارتباط مستقیم و موثر با آموزش ، بویژه آموزش های مهارتی فنی و حرفهای در کشور دارد .
به جرأت می توان بیان داشت راه نجات کشور در تقویت مراکز و ترویج آموزش های فنی و حرفهای است. مراکز آموزش فنی و حرفهای کانونهای اصلی توسعه و پیشرفت در هر کشور محسوب می گردند .
با عنایت به اینکه مزیت نسبی در جنوب و شمال کشور در بخش دریا ، نخیلات ، کشاورزی ، صیادی و آبزی پروری و صنعت نفت و گاز و پتروشیمی و گردشگری می باشد ، توجه به آموزش های به روز مرتبط با بخش های مذکور برای ارتقاء بهرهوری و رونق اشتغال ضروری است .
معضل امروز جامعه ما تا حدودی فراموشی و بی رغبتی جوانان و بیکاران به حضور در مراکز ارائه آموزشهای فنی و حرفهای به منظور فراگیری مهارت های مذکور است .
ریشه این رکود و فراموشی چه بسا فقدان سرمایه گذاری خارجی در کشور باشد . اشباع فرصت های شغلی در دستگاههای اداری از یک سو و نرخ بالای جمعیت جوان و بیکار و فارغالتحصیلان دانشگاهی از سوی دیگر ، بازنگری در سیاست های کلان کشوری در خصوص فراهم نمودن زمینه جذب سرمایه گذار خارجی و تعامل بیشتر با کشورهای همسایه به منظور اعزام تکنسین و صادرات خدمات فنی را می طلبد.
مراکز آموزش فنی و حرفهای در کشور این ظرفیت را دارا می باشند که در صورت بازنگری و تحول در ساختار آنها مجدداً تداعیکننده نقش تاریخی و ارزنده دارالفنون در رونق صنعت ، اقتصاد و اشتغال و استقلال کشور، باشد.